Zin in Zen op Zondag? Zondag 29 maart, 10u - 12 u, Van Giffenstraat 6, Sneek

Heb je zin in wat meditatieve oefening in het ritme van de ademhaling, zitmeditatie, loopmeditatie en een lekkere kop thee tot slot? Kom dan langs Zondag 29 maart, 10u - 12 u, Van Giffenstraat 6, Sneek. 

Voor iedereen die erg druk is een tip: 

"Er is altijd tijd om je ademhaling een aantal malen bewust te volgen."

Als de ademhaling tot rust komt, komt het lichaam tot rust, komt de geest tot rust.

Tot zondag!

Aanmelden voor de zen-zondag-ochtend kan door een e-mail te sturen xaverius.behnen@gmail.com

Ik vraag een bijdrage van €10,-

Hartelijke groet, 

Xaverius

Maak jezelf niet klein

Ga zitten en verzink in je lichaam. Verzink in je lichaam in de onbegrensde ruimte aldaar. Laat het stiller worden. Steeds stiller. Je hoeft niets te doen, alleen maar te wachten. In de stilte, helemaal alleen, verblijf je eenzaam, want hier is niemand anders. Alles wat je tegenkomt ben je zelf. In de stilte ontmoet je jezelf. Dit is een eenzaamheid die niet opgeheven kan worden, want deze ruimte van eenzaamheid heeft geen grenzen. Hier is alles aanwezig, want deze ruimte is onbegrensd. Alles wat je zocht en alles wat je niet zocht tref je hier aan. Deze ruimte kan alles bevatten en deze ruimte bevat alles. Daarom kan deze ruimte alles aan. Als je dit alles inziet weet je dat je zelf de bron van alle dingen bent.

Maak jezelf niet klein. Je bent onbegrensd!

Op weg

 ‘Mediteren is steeds minder gescheiden zijn van de weg’

Op weg. We zijn allemaal op weg en zoekende. Alles wat je tegenkomt hoort bij de weg. Alles wat je tegenkomt is jouw leven. De weg is dus daar waar jij gaat, recht voor je neus en nog dichter bij. Waar zoek je eigenlijk nog naar?

Wat is het doel van de weg? Heb je een beeld bij het doel van de weg? Heb je er woorden voor? Gebruik naar hartelust je verbeeldingskracht. Zonder zijn verbeeldingskracht te gebruiken had de Boeddha geen bevrijding bereikt. Waar had hij zich van moeten bevrijden, zonder verbeelding?

Waarom ga je eigenlijk op weg? Waarom sta je ’s ochtends op? Heb je daar ideeën over?

De weg zelf. Heb je daar een beeld bij? Heb je daar woorden voor? Probeer het voor jezelf helder te krijgen en te beschrijving. Is het een rechte weg? Een ‘recht op z’n doel af’ weg? Of is het een kronkelpad en kun je niet voorbij de volgende bocht kijken? Moet je je voorbereiden voor je op pad gaat? Mensen raadplegen, boeken lezen, studeren, reizen en plaatsen bezoeken? Heb je nog tijd nodig? Pas als je je ideeën en denkbeelden expliciet hebt kun je ze loslaten. Open je ogen en kijk. Kijk! Dit is de weg. Dit is je leven. Heel dicht bij. Zo dicht bij. Waar trek jij een scheiding tussen jou en de weg?

Waar wijkt je huidige situatie af van het beeld dat je hebt van de weg. Is er iets wat er ontbreekt? Is er iets wat te veel is, of iets wat je niet wilt?

Gebruik wederom je verbeeldingskracht. Stel je iemand voor die altijd haar zin krijgt, nooit tegenslagen heeft, niet eenzaam is, nooit ziek wordt, niet ouder wordt en niet dood gaat. Daar is heel wat verbeeldingskracht voor nodig en het kan natuurlijk niet. Zo iemand wil waarschijnlijk alleen maar meer, meer, meer, want zij krijgt toch altijd haar zin. Zo iemand kan zich ook niet in andermans situatie inleven. Echter, zo iemand kan ook nooit een bevrijdende ervaring hebben. Kan nooit een bevrijd leven leiden. Waar zou zij zich van moeten bevrijden? Zij kan nooit anderen helpen op hun pad. Jij kunt dat allemaal wel!

Vroeg of laat in je leven zul je achterom kijken en zien dat je hele leven een omweg was, bestaande uit kleinere omweggetjes, vallen en opstaan, fouten maken. Is dat erg? Is dat goed? Is het belangrijk?

Als je je leven in aandacht leeft zul je merken dat elk moment volkomen is, rond en heel. Elk moment is perfect. Gegeven alles dat er aan vooraf gegaan is kan het niet beter zijn op dit moment. Wat helemaal niet wil zeggen dat er niets te verbeteren is. Het gaan van de weg vraagt altijd om enige inspanning, maar als je aanvaardt dat dit, hier-en-nu, je leven is, dan zul je ook weten wat er te doen is. De weg ligt immers recht voor je neus.

Reciteren doe je met Big Mind!

Reciteren is ‘het stemmen van de geest’, zoals je een muziekinstrument stemt. 

Meestal is de geest verspreid en verward. Door te reciteren ben je met alles één, honderd procent. Je doet samen één ding tegelijk. Dat vraagt enige concentratie en afstemming. Je verenigt de geest en brengt hem in harmonie.

Reciteren doe je met de grote onbegrensde geest. De kleine begrensde geest geeft zich over aan het proces van reciteren. Reciteren doe je dus niet met je verstand. Je probeert niet de tekst te begrijpen.

De geest waar je mee reciteert is je onbegrensde, oorspronkelijke geest. De oergeest, die al bestond voordat er mensen bestonden en nog zal bestaan als er geen mensen meer zijn.

Reciteren is als een oerkreet van een leeuw die brult, of als een koe die vanuit de diepte ‘moehoeoeo’ roept. Niet bewust van zichzelf.

Geef je over en ga voorbij aan de oppervlakkige laag van het denken naar de stille, maar vitale kern. Ontwaak tot je oorspronkelijke zelf. Voorbij alle waan is de werkelijkheid, de waarheid.

Wees verbluft! Dit is niet te bevatten voor mensen, zelfs niet voor Boeddha’s en Patriarchen. Wel voor leeuwen en koeien.

De waarheid, werkelijkheid is misschien niet te bevatten, maar je kunt er één mee worden, in ieder geval voor een moment en ervaren 'ik ben de waarheid.' Meestal ervaren we de werkelijkheid voor 10, 20 procent, omdat we haar proberen te begrijpen, of met onze gedachten ergens anders zijn. Als je één bent met de werkelijkheid ervaar je haar in zijn geheel, voor honderd procent. Dat heet herboren worden.