Op weg

 ‘Mediteren is steeds minder gescheiden zijn van de weg’

Op weg. We zijn allemaal op weg en zoekende. Alles wat je tegenkomt hoort bij de weg. Alles wat je tegenkomt is jouw leven. De weg is dus daar waar jij gaat, recht voor je neus en nog dichter bij. Waar zoek je eigenlijk nog naar?

Wat is het doel van de weg? Heb je een beeld bij het doel van de weg? Heb je er woorden voor? Gebruik naar hartelust je verbeeldingskracht. Zonder zijn verbeeldingskracht te gebruiken had de Boeddha geen bevrijding bereikt. Waar had hij zich van moeten bevrijden, zonder verbeelding?

Waarom ga je eigenlijk op weg? Waarom sta je ’s ochtends op? Heb je daar ideeën over?

De weg zelf. Heb je daar een beeld bij? Heb je daar woorden voor? Probeer het voor jezelf helder te krijgen en te beschrijving. Is het een rechte weg? Een ‘recht op z’n doel af’ weg? Of is het een kronkelpad en kun je niet voorbij de volgende bocht kijken? Moet je je voorbereiden voor je op pad gaat? Mensen raadplegen, boeken lezen, studeren, reizen en plaatsen bezoeken? Heb je nog tijd nodig? Pas als je je ideeën en denkbeelden expliciet hebt kun je ze loslaten. Open je ogen en kijk. Kijk! Dit is de weg. Dit is je leven. Heel dicht bij. Zo dicht bij. Waar trek jij een scheiding tussen jou en de weg?

Waar wijkt je huidige situatie af van het beeld dat je hebt van de weg. Is er iets wat er ontbreekt? Is er iets wat te veel is, of iets wat je niet wilt?

Gebruik wederom je verbeeldingskracht. Stel je iemand voor die altijd haar zin krijgt, nooit tegenslagen heeft, niet eenzaam is, nooit ziek wordt, niet ouder wordt en niet dood gaat. Daar is heel wat verbeeldingskracht voor nodig en het kan natuurlijk niet. Zo iemand wil waarschijnlijk alleen maar meer, meer, meer, want zij krijgt toch altijd haar zin. Zo iemand kan zich ook niet in andermans situatie inleven. Echter, zo iemand kan ook nooit een bevrijdende ervaring hebben. Kan nooit een bevrijd leven leiden. Waar zou zij zich van moeten bevrijden? Zij kan nooit anderen helpen op hun pad. Jij kunt dat allemaal wel!

Vroeg of laat in je leven zul je achterom kijken en zien dat je hele leven een omweg was, bestaande uit kleinere omweggetjes, vallen en opstaan, fouten maken. Is dat erg? Is dat goed? Is het belangrijk?

Als je je leven in aandacht leeft zul je merken dat elk moment volkomen is, rond en heel. Elk moment is perfect. Gegeven alles dat er aan vooraf gegaan is kan het niet beter zijn op dit moment. Wat helemaal niet wil zeggen dat er niets te verbeteren is. Het gaan van de weg vraagt altijd om enige inspanning, maar als je aanvaardt dat dit, hier-en-nu, je leven is, dan zul je ook weten wat er te doen is. De weg ligt immers recht voor je neus.