Reciteren is ‘het stemmen van de geest’, zoals je een
muziekinstrument stemt.
Meestal is de geest verspreid en verward. Door te
reciteren ben je met alles één, honderd procent. Je doet samen één ding
tegelijk. Dat vraagt enige concentratie en afstemming. Je verenigt de geest en
brengt hem in harmonie.
Reciteren doe je met de grote onbegrensde geest. De
kleine begrensde geest geeft zich over aan het proces van reciteren. Reciteren
doe je dus niet met je verstand. Je probeert niet de tekst te begrijpen.
De geest waar je mee reciteert is je onbegrensde, oorspronkelijke
geest. De oergeest, die al bestond voordat er mensen bestonden en nog zal bestaan
als er geen mensen meer zijn.
Reciteren is als een oerkreet van een leeuw die brult, of
als een koe die vanuit de diepte ‘moehoeoeo’ roept. Niet bewust van zichzelf.
Geef je over en ga voorbij aan de oppervlakkige laag van
het denken naar de stille, maar vitale kern. Ontwaak tot je oorspronkelijke
zelf. Voorbij alle waan is de werkelijkheid, de waarheid.
Wees verbluft! Dit is niet te bevatten voor mensen, zelfs
niet voor Boeddha’s en Patriarchen. Wel voor leeuwen en koeien.
De waarheid, werkelijkheid is misschien niet te bevatten, maar je kunt er één mee worden, in ieder geval voor een moment en ervaren 'ik ben de waarheid.' Meestal ervaren we de werkelijkheid voor 10, 20 procent, omdat we haar proberen te begrijpen, of met onze gedachten ergens anders zijn. Als je één bent met de werkelijkheid ervaar je haar in zijn geheel, voor honderd procent. Dat heet herboren worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten