Het gaan van het geestelijk pad vindt altijd hier plaats,
nooit daar. Altijd hier-en-nu, nooit daar-en-dan. Het vindt plaats in de open,
grenzeloze innerlijke ruimte.
Hier is waar het gebeurt, dichterbij dan dit kun je niet
komen. Intiemer met de werkelijkheid kun je niet worden. Hier is alleen voelen
en ervaren, niet weten, want dit-hier heeft geen betekenis. Alle betekenis die
ik ken heeft hier geen betekenis, want alle kenmerken die ik toeken aan die
betekenis zijn ook weer leeg en betekenisloos. Toch is dit-hier geen vacuüm,
maar allesomvattend. Het sluit niets buiten, daarom kan het ook alles aan.
Dit-hier is thuis en zitten in Zazen
is ‘de geest thuisbrengen.’
Je hoeft 'alleen maar te zitten',
zonder ergens een accent op te leggen. Dus ook niet op de adem of op een vraag.
Alleen maar zitten, maar dan wel met alles wat je hebt: je hele hebben en
houwen, of zoals sommige meesters zeiden 'met al je vlees, botten, ingewanden
en poriën'. Dat houdt in: heel krachtig zitten, je achterwerk heel stevig in
het kussen, knieën op de grond, zacht gestrekte rug (de natuurlijk S-bocht van
je wervelkolom), buik iets naar voren met een lichte spanning erin. Je nog iets
optrekkend aan je achterkruintje en vervolgens je kin wat naar achteren, zodat
je nek wat langer is. Heel fysiek, verzonken in je lichaam, zitten als een
berg, geworteld in de grond, oprijzend naar de hemel.
Alleen maar zitten en verder niets
doen, vooral niet proberen te begrijpen. Alleen maar zitten en in de
werkelijkheid blijven hier-en-nu, voelen, ervaren en schouwen.
Als je dit doet, voel je bijna meteen hoe dat werkt.
Er ontstaat een kracht en een op-recht-heid waarin je alles aan kunt, waarin je
alles kunt hebben en dragen, de lastige dingen en de pijn, maar ook de vreugde
en de lichtheid. Dit-hier sluit niets buiten.
Vertrouw volledig op de activiteit van het fysieke
zitten en probeer verder niets te zoeken of te bereiken. Shunryu Suzuki
formuleerde dat kort en krachtig zo:
"Deze houding is er niet op gericht om een
bepaalde staat van je bewustzijn te bereiken. Deze houding innemen ís het doel
van onze beoefening. Als je zó zit, ben je in de juiste staat van bewustzijn en
is het dus niet nodig te proberen een of andere bijzondere staat van bewustzijn
(verlichting) te bereiken....
In deze houding zittend,
één met de werkelijkheid, thuisgekomen, ben je bevrijd, want je kunt alles aan.
In deze houding zijn geen barrières, hindernissen, of afleidingen, want alles
wat er is is hèt.
Laat je echter het
geringste tussen jou en de werkelijkheid komen; splits je je af van de
werkelijkheid, dan ontstaat lijden.
Dit-hier, deze grenzeloze
en betekenisloze ruimte is bevrijd en werkt bevrijdend (hoe dat weet ik ook
niet). Hier ben je open en flexibel, nooit dezelfde, want hier heb je geen
zelf. Maar als je je vastklampt aan een betekenis, een overtuiging, een idee,
of een doel, dan verlies je je openheid en flexibiliteit, dat leidt
onherroepelijk tot problemen.
Maar dat hoeft niet, want
wij mensen hebben de mogelijkheid om te veranderen, om los te laten. Dat gebeurt
in die open, betekenisloze, grenzeloze ruimte. Daar kun je zelf niet zo veel
aan doen. Er is vertrouwen voor nodig, vertrouwen in dit-hier, geest-lichaam en
in de werking ervan. Uit dat vertrouwen volgt het handelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten