Verbondenheid

Verbondenheid en compassie, daar gaat het vaak over in het boeddhisme. Dat is wat je ervaart als het denken tot rust is gekomen. Dat kan gebeuren in meditatie, of tijdens een activiteit als ik mezelf vergeet. Ik voel dan een verbondenheid. Het gaat buiten woorden, denken, taal en verstand om.

Ik schrok toch wel even bij het lezen van onderstaand stukje in de reclame van een sportschool. Het gaat over een heel andere vorm van verbondenheid.

" Naast een compleet assortiment cardio, kracht en bewegingsapparatuur biedt Technogym ook netwerkoplossingen en andere programma's. De apparatuur is o.a. aangesloten op internet zodat je zelfs tijdens het sporten/bewegen je sociale contacten kunt onderhouden, het wereldnieuws kunt volgen of naar een film kijken."

Blijkbaar zijn we zo bang om iets te missen dat we zelfs tijdens het sporten 'aangesloten op internet' willen zijn. De hoeveelheid beschikbare informatie wordt alleen maar groter. Er is steeds meer te koop, te lezen, te zien, te horen, te chatten, te gamen, te gokken, te daten, op internet. Als je je laat meeslepen in die stroom is dat ook een manier om jezelf te vergeten. Echter, heel anders dan de bovenbeschreven boeddhistische wijze, waarin je eerst al je gedachtekronkels, verlangens, doelen, verwachtingen en ideeën loslaat. Je bevrijd je eerst om tot een diepe kalmte te komen. Van daaruit ervaar je de wereld weer als nieuw en kun je helder denken. Informatie is een verslaving en net zo als bij alle andere verslavingen hebben we geen vrijheid in het wel of niet vergaren van die informatie en we vinden zeker geen diepe kalmte in die activiteit. Alleen maar steeds meer angst en stress om onze volgende 'shot' informatie te missen.

Natuurlijk zijn er heel veel leuke en nuttige dingen te doen op internet, maar 'alles met mate' zei mijn moeder vroeger al.

Vergeet niet dit artikel te 'liken', te 'tweeten', te 'sharen', of wordt 'friends' met mij. Ik heb het nodig. Ik begin al een beetje te bibberen. :-)

Zen Op Zondag. Zondagochtend 31 jan, 10u - 12u

Zin in Zen Op Zondag?

Zondagochtend 31 januari

10u – 12u

In de klankpraktijk, van Giffenstraat 6, Sneek.

Bijdrage: €10,-

“In de stilte ontdek je waar je leven over gaat.”

Info en opgave: xaverius.behnen@gmail.com

Je kunt ook gewoon langskomen. Ook beginners.

Laten we het simpel houden

'Mediteren is zitten en vergeten.'

We gaan natuurlijk gewoon door in 2016. Soms is het moeilijk om 'gewoon' door te gaan en twijfel je aan jezelf en je praktijk, ook aan je meditatieve praktijk. Doe je het wel goed? Wat heeft het voor zin? Heb je geen belangrijkere dingen te doen?

Laten we het daarom eens heel simpel maken, voor iedereen die twijfelt, of niet van ingewikkeld houdt.

Beschouw meditatie als iets heel fysieks, niet iets dat je met je verstand doet, maar meer als een sport. Stel je voor dat je een sprinter bent kort voor de wedstrijd en dat je in de startblokken gaat staan. Klaar voor de start! Je haalt nog eens diep adem. In werkelijkheid ben je inmiddels gaan zitten. 'Luister' dan, niet met je oren alleen, maar met je hele wezen, naar waar je bewustzijn voelt in je lichaam. Je zult merken dat je op een gegeven moment om goed te kunnen 'horen' je adem inhoudt. Zoals de sprinter voor de start. Op dat moment voel je, meer dan welke plek dan ook in je lichaam, je onderbuik. Een beetje spanning in je onderbuik. Adem dan vervolgens gewoon verder in en uit door je neus, blijf dat beetje spanning voelen in je onderbuik. Voel en ervaar (heel fysiek) wat er nu gaande is en keer steeds weer terug naar dat beetje spanning/bewustzijn in je onderbuik. Al het andere dat je deed en dacht was extra en mag je vergeten. Mediteren is zitten en vergeten. Je zou ook kunnen zeggen 'zitten en afwachten', want je kunt zelf niet iets doen, ook niet proberen te doen. Heb ook vooral geen verwachtingen, want dat weerhoudt je te voelen en te ervaren wat er nu gaande is. Als je zo zit kun je zelfs jezelf vergeten. Dan ben je je oorspronkelijke/ware zelf, dat wat we Boeddhanatuur noemen. Niet meer gescheiden van de werkelijkheid, hier-en-nu.

Natuurlijk komt er van alles boven voordat je jezelf vergeten bent, maar je hoeft alleen te voelen en te ervaren je hoeft er niets mee te doen. Wetende 'dit is mijn meditatie, dit is wat er nu gaande is.'

Misschien vraag je je af waar dit toe moet leiden? Op een kussentje zitten, zonder verwachtingen, zonder iets te proberen, zonder je best te doen. Het punt is dat dat allemaal zaken van het verstand zijn. Op die manier werkt het verstand en op die manier hebben wij ons afgescheiden van de werkelijkheid. Daardoor ervaren we geen verbinding meer met de werkelijkheid.

Als je eenmaal zit, voel je bijna altijd hoe goed en zinvol het is om dit te doen.

Net zoals met sporten. Beide vragen echter een inspanning om eraan te beginnen.